“VAKIF MEDENİYETİMİZ VE AŞK İLE HAKK’A YÜRÜYEN VÂKIFLAR”
KEŞKÜL’ÜN 38. SAYISINDA
Manevî işlerini kendi keyfine bırakmayan ecdâdımız, bu nev’î işleri bir müessese haline getirerek disipline etmiştir. Bu minvalde vakıf ve vakfetmek fiili maddî sahadanmış gibi algılansa da aslında muhabbet temelli manevî bir yapılanmaya işaret eder. Bu sebepledir ki vakıflar Osmanlı medeniyetinin ana damarlarından biri olmuştur. yazının devamı için tıklayın…
‘RÛMELİ’ DİYE YAZILIR, ‘OSMANLI’ DİYE OKUNUR
Bir zamanlar hepimiz cihanşümul bir devletin çocuklarıydık. Anadolu’su, Rûmeli’si, Filistin’i, Suriye’si, Kırım’ı hepsi bir bütündü. O sebeptendir ki kimimizin bir tarafı Arap bir tarafı Boşnak’tır; kimimizinki Arnavut, kimimizinki Ahıska Türkü… Günün birinde dedemizin evlâd-ı Fâtihân’dan olduğunu öğreniriz de bir meraktır alır yazının devamı için tıklayın…
İslâm medeniyetinin Osmanlı’da tecelli ettiği, görünür olduğu şehirdir İstanbul. Bu sebepledir ki İslâm coğrafyasında en çok câmi, mescid, tekke ve zâviyenin bulunduğu beldedir. Medeniyetin bu Osmanlı yorumunda maya âdetâ ‘aşk’tır ve Kostantinopol o maya ile yeniden yoğrulup İslâmbol olmuştur.Başta Eyüp’te Mihmândâr-ı Resûlullah Hz. Hâlid ebâ Eyyûb el-Ensârî ve Fatih’te yine Efendimiz (s.a.s.)’in “Ne güzel kumandandır.” diye müjdelediği Fatih Sultan Mehmed Han birer alemdir. yazının devamı için tıklayın…
“Ruslar Erzurum’dan çekilirken, dinimden dönmem diyen bir er kişiyi katran dolu kaynar kazana sarkıtmışlar. Tam bu esnada müstesnâ binlerce çiçeğin bulunduğu bir bahçe açılmış önüne ve Havz-ı Kevser’den ikram edilmiş. Dudakları Havz-ı Kevser’e değer değmez kendisini yerde bulmuş. Meğer o sırada dudakları katrana değiyormuş ve askerimiz yetiştiği için Rusların elinden kurtulmuş. O günden sonra bir şehîd haberi duyduğunda “Oh oh oh!” der ağzını şapırdatırmış.” yazının devamı için tıklayın…
Ecdâdın kendi gök kubbemiz düşüncesini yansıtan ve her zamanki gibi ince bir san’at zevkinin ürünü olan kapağıyla raflardaki yerini alan Keşkül Dergisi, 34. sayısıyla içtimâî hayattan uzak olmadığını bir kez daha gösterdi. Ve gündemdeki konuları ‘Kendi gök kubbemiz’ ekseninde işlediği yeni sayısında, ferdin cemiyete hizmet için yaşadığı o gök kubbeden nasıl uzaklaştığımızı gözler önüne seriyor. yazının devamı için tıklayın…
HZ. MEVLÂNÂ’NIN HAKK’A VUSLATININ 741. YILDÖNÜMÜ’NDE
KEŞKÜL DERGİSİ’NDEN HZ. PÎR İÇİN YENİ BİR SAYI DAHA…
Yaşadığı 13. asra ve günümüze kadarki tüm zamanlara mührünü vurmuş bir sûfî: Hazret-i Pîr Mevlânâ Celâleddîn Rûmî… Ve onun yolu Mevlevîlik… Mevleviyye için Hazret-i Mevlânâ’dan sonra oğlu Sultan Veled Hazretleri’nin tesis ettiği bir tarîkat vurgusu yapılır. yazının devamı için tıklayın…
MÜRŞİD ELİNDE MÜRÎD
GASSAL ELİNDE MEYYİT GİBİ OLMALIDIR
KEŞKÜL’ÜN 32. SAYI KONUSU: MÜRÎD MÜRŞİD İLİŞKİSİ
Tasavvuf insan yetiştirir, gaye insana kendini bildirerek ahlâk-ı Muhammediyye’yi giydirmek ve bu istikamet üzere Allah’a vâsıl etmektir. İşte bu süreç, hakîkî bir mürşidin nazarı ve tasarrufu altında geçer. Seyr ü sülûk da denilen bu çetin yolculuk, kişinin kâmil bir mürşide bağlanmasıyla başlar ki, bu da mânevî bir emir yazının devamı için tıklayın…
“EDEB BİR TÂC İMİŞ NÛR-İ HUDÂ’DAN
GİY OL TÂCI EMÎN OL HER BELÂDAN”
Padişahlar altına, gümüşe ve bakıra damga vururlar, ki hangi padişahın akçesidir ayân olur. Mürşid-i kâmil olan zâtlar da fukarâsı belli olsun diye mürîdlerine damga-i nişan verir, bunun da ismini tâc ve sikke tâbir ederler. Dervişin vücûdu bir şecere (ağaç)dir, yazının devamı için tıklayın…
Duâ üzerine kurulmuş ve duâ ile kuşatılmış hayatımızda duânın yerini fark etmek, mânâsına vâkıf olabilmek için Keşkül Dergisi’nin 30. sayısını duâ ve virdlere ayırdık. Duâ etmenin önemi, insan üzerindeki tesirleri, duânın bâtınî anlamı, ecdâdın duâ üzerine edebiyatta, san’atta verdiği eserler, tarîkat virdleri, vird edinilen salavâtlar, kasîdeler, münâcâtlar… yazının devamı için tıklayın…
UNESCO geride bırakmak
ta olduğumuz 2013 yılını, vefatının 550. yılı olması sebebiyle ‘Seyyid Yahya Şirvânî Yılı’ ilan etmişti. Bu çerçevede 2013 yılı içerisinde Azerbaycan ve Türkiye’de Seyyid Yahya Şirvânî Hazretleri adına sempozyumlar düzenlendi. Bu etkinlikler, Türkiye ve Azerbaycan’ın ortak değerlerinin ön plana çıkarılması açısından önemliydi. Ayrıca stratejik işbirliği noktasında devletler nezdinde atılmış tarihî bir adımdı. yazının devamı için tıklayın…