Keşkül Dergisi 36. Sayı: İstanbul Sırrı

Keşkül Dergisi, üzerine düşen bu sorumluluğun bilinciyle 36. sayısını, İstanbul’a, fetihten sonra İstanbul’u nakış nakış işleyen pîrlere, onların yetiştirdiği insan-ı kâmillere ve halkı irşad ettikleri tekkelere, ulu mabedlere ayırdı. Süleyman Uludağ ‘Tarihsel Süreçte Tasavvufun Dili ve Gösterdiği Çeşitlilik’ başlıklı yazısında pîrlerin, velîlerin kullandıkları dilin farklılığından bahsederken bu farklılıktaki tevhîdi, Kur’ân ve sünnet çatısı altında cem oluşu gözler önüne seriyor. Burhanettin Kapusuzoğlu bizi medeniyet ufkunda bir özge temaşaya davet ediyor.
Yrd. Doç. Dr. Fahri Maden, İstanbul’un kültürel hayatında Bektâşiyye’nin yerine temas ederken, Ali Tunç yeni bir medeniyet hamlesinin binaların inşa’ıyla değil kâmil insanlarla yapılabileceğini vurguluyor.
Yrd. Doç. Dr. Ümran Ay, menkıbevî mesnevîlerdeki İstanbul’u güzel üslûbuyla dikkatlerimize verirken, Kemal Sâil, İstanbul’un gizli hazînelerinden bir velîyi, Hasîrîzâde Tekkesi’ndeki Mesnevî-i Ma’nevî derslerini 26 yılda tamamlayan Sa’dî Şeyhi, Reisü’l-Meşâyih Muhammed Elîf Efendi’nin hayatından kesitler sunuyor.
Yasemin Filiz bir manastırın Sünbül Efendi Camii ve Dergâhı’na efsûnlu dönüşümünü anlatıyor.
Keşkül Dergisi’nin bu 36. sayısında, daha pek çok kıymetli yazının yanında biri Tosun Bekir Bayraktaroğlu ile biri de Prof. Dr. Sa’deddîn Ökten ile yapılmış iki de röportaj bulunuyor. Keşkül, her zaman olduğu gibi eşsiz hüsn-i hat, minyatür, resim ve fotoğraflarla ziynetlenmiş bir sayıyla daha okuyucularının karşısında olmanın bahtiyarlığını yaşıyor.